hoevenaar-art-museum-adrianus-hoevenaar-jr-glasgravure
Kelkglas met het Wapen van Lodewijk Napoleon.
Adrianus Hoevenaar jr.

Hoevenaar Diamantstippelgravure

Behalve schilder- en tekenkunst hielden Hoevenaar`s zich ook bezig met het graveren van gelegenheidsglazen. Aan het einde van de achttiende eeuw werden steeds minder gelegenheidsglazen gegraveerd. Uit het begin van de negentiende eeuw zijn zelfs nauwelijks exemplaren bekend. Eén graveur trok zich van deze trend niets aan en maakt eind deze periode prachti­ge gravures op glas. Dit was de Utrechtenaar Adrianus Hoevenaar jr. (1764-1832) ,een man die zijn brood verdiende als schipper op een trekschuit. Dat was om precies te zijn een zogenaamde ‘volksschuit’ voor personenvervoer op de route Utrecht-Amsterdam. Kennelijk vond hij ondanks zijn tijdrovende beroep toch de gelegenheid glazen voor zijn familie en vrienden te bewerken. Daarnaast graveerde hij glazen in opdracht, waarmee hij extra inkomsten verwierf. Het oeuvre van Hoevenaar is bijzonder, omdat het als het ware de geschiedenis van de zeer roerige tijden waarin hij leefde, illustreert. Diverse van zijn nakomelingen zetten het graveren van glazen voort, de bekendste is wel zijn zoon Nicolaas Ludolph Hoevenaar (1798-1876) waarvan meerdere glazen bekend zijn. Ook zijn broer Nicolaas Ludolph Hoevenaar (1772-1846) graveerde enkele glazen. Adrianus zijn zonen Cornelis Willem Hoevenaar (1802-1873), Willem Pieter Hoevenaar (1808-1863) graveerden enkele glazen, maar waren toch hoofdzakelijk kunstschilders. Van kleindochter Hendrika Josepha Hoevenaar (1826-1871), dochter van Nicolaas Ludolph is ook nog een glas in bezit van haar nazaten.

Bijzondere dank aan Anna Laméris van Frides Laméris Kunst- en Antiekhandel voor het bijeenbrengen en het documenteren van een groot deel van de hier getoonde collectie.

Hans Hoevenaar, 2019